At Muze (muze.nl) we've been building websites and web applications since 1998. In that time we've tried about everything at least once. But it seems we've landed on a style, or filosofy of web application design and development that is unique. Or at least it seems so to me. So here I try to show how we approach building new applications for the web. And hopefully also why we do it this way. This is written mainly for our own use, but if you somehow find it somewhere online, welcome. Before I start, let me explain some of our constraints and context. Muze is a small independent web development agency. We focus solely on web development, because we love the web. We still remember the world before the web, and it is almost impossible to explain to those young enough how the world worked or not worked before then. We believe the web is one of the greatest inventions of the 20th century. Yet we think it can be better. That is our aim, help to make the web a bit better. Because we are a small company, with mostly smaller-sized clients, we can't focus large stretches of time on a single project. At best we manage to divide the work so we can work on a single project each day. This means that a lot of traditional wisdom about agile software development doesn't fit our workload. But the agile core does. We believe that the core idea about agile is to reduce the feedback loop. By which we mean: deliver a testable product as soon as possible and get meaningful feedback on it. The meaningful feedback part has been the difficult part. Through the years we found that the only reliable feedback is when we deliver the final version. Only then the product is really tested, when users try to work with it. And that is when the bug reports come in. So these days we try to create as small and simple a 'minimum viable product' as we can. We deliver this as soon as we can. And then we start on the next, improved version. This idea is from the startup world, where it has become accepted wisdom. It also works for us and our clients.

From the perspective of the Solid Migrator @startuml hide stereotype 'hide <<nextcloud>> skinparam { ' monochrome true ' linetype ortho

Fighting Link Rot in Solid Data Note: Hi! I am Ben Peachey and I am here today to talk to you about our project: "PDS Migrator". PDS Interop stands for "Personal Data Stores Interoperability"

Onderwijs in de 21e eeuw Het onderwijs wordt steeds meer digitaal. Wat voor effect dat precies heeft kunnen we over ons heen laten komen, of we kunnen daar de regie in nemen. Toekomstbeeld 1 Een lerares (in dit geval) bereid savonds de volgende dag voor. Ze kijkt naar de status van het afgewerkte curriculum en ziet dat bij aardrijkskunde het onderwerp tectonische platen nog behandeld moet worden. Ze klikt op het onderwerp en komt in een overzicht van beschikbaar lesmateriaal wat hierbij aansluit. Naast een aantal tekstuele uitwerkingen van verschillende aanbieders staan ook een aantal interactieve demonstraties. Ze selecteert een van de teksten en een demonstratie en voegt die samen tot een nieuw document. Ze past de tekst nog een beetje aan en voegt een aantal vragen toe die de leerlingen moeten beantwoorden. Dit document kopieert ze naar de klas van morgen. De volgende dag komen de leerlingen op school aan, en aan het begin van de dag krijgen ze een apparaat toegewezen. Dit lijkt op een tablet maar verschilt wezenlijk daarvan. Het apparaat staat altijd aan, maar vraagt nooit aandacht. Het beweegt niet, er zit zelfs geen klok op. Maar als de leerling het apparaat aankijkt, herkent het apparaat ze en toont ze het document wat de lerares de vorige dag klaargezet heeft. Sommige leerlingen beginnen alvast met lezen, maar de lerares roept iedereen tot de orde en begint aan het onderwerp tectonische platen. Ze heeft als plastisch voorbeeld een soort van taart met laagjes meegenomen en duwt die langzaam samen. Vervolgens vraagt ze de klas om het leermateriaal te bestuderen en de demonstratie te starten. Die demonstratie reageert op aansturing van de leerlingen. Ze kunnen vooruit en terug in de tijd, en ze kunnen de zwaartekracht en de dichtheid van verschillende lagen aanpassen.